Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
Jan Kochanowski urodził się w 1530 roku w Scynie niedaleko Radomia; zmarł nagle w Lublinie w 1584 roku, pochowany został w Zwoleniu, gdzie znajduje się nagrobek z jednym z dwóch zachowanych wizerunków poety. Wychował się w rodzinie ziemiańskiej. Od 1544 studiował w Akademii Krakowskiej, później w Królewcu i Padwie. Wiele podróżował po Europie, gdzie nawiązał kontakty z przedstawicielami europejskiej literatury i humanistyki.
Po powrocie służył na dworach możnowładców małopolskich. Od około 1563 był dworzaninem i sekretarzem Zygmunta Augusta. Po śmierci króla osiadł na stałe w rodzinnym Czarnolesie, biorąc okazjonalnie udział w życiu publicznym. Spokojne życie ziemianina przerwała śmierć ukochanej córeczki Urszulki, której poświęcił "Treny", a następnie drugiej córki Hanny. Osobiste tragedie przyczyniły się do pogorszenia jego stanu zdrowia.
W czasie studiów we Włoszech pisał głównie okolicznościowe wiersze łacińskie, które znalazły się w zbiorze "Elegiarum libri IV" (1584). W okresie dworskim początkowo górowały utwory epickie, jak "Zuzanna" (ok. 1562), "Szachy" (ok. 1564-1566), "O śmierci Jana Tarnowskiego" (1561), "Zgoda" (1564) i "Satyr" albo dziki mąż" (ok. 1564).
Następnie powstały "Pieśni", a także "Fraszki" (1584), tragedia nawiązująca do antyku - "Odprawa posłów greckich" (wystawiona 1578 w obecności Stefana Batorego), wierszowana parafraza Psałterza Dawidowego (1579). Ponadto Mistrz z Czarnolasu stworzył manifest poetycki "Muza" (powstał ok. 1567), "Proporzec albo Hołd Pruski" (1569) i liczne utwory okolicznościowe.
Dzięki niezwykłemu talentowi Kochanowski zyskał sobie miano twórcy polskiej poezji oraz najwybitniejszego poety polski królewskiej.
Jan Kochanowski - biografia
|
Po powrocie służył na dworach możnowładców małopolskich. Od około 1563 był dworzaninem i sekretarzem Zygmunta Augusta. Po śmierci króla osiadł na stałe w rodzinnym Czarnolesie, biorąc okazjonalnie udział w życiu publicznym. Spokojne życie ziemianina przerwała śmierć ukochanej córeczki Urszulki, której poświęcił "Treny", a następnie drugiej córki Hanny. Osobiste tragedie przyczyniły się do pogorszenia jego stanu zdrowia.
W czasie studiów we Włoszech pisał głównie okolicznościowe wiersze łacińskie, które znalazły się w zbiorze "Elegiarum libri IV" (1584). W okresie dworskim początkowo górowały utwory epickie, jak "Zuzanna" (ok. 1562), "Szachy" (ok. 1564-1566), "O śmierci Jana Tarnowskiego" (1561), "Zgoda" (1564) i "Satyr" albo dziki mąż" (ok. 1564).
Następnie powstały "Pieśni", a także "Fraszki" (1584), tragedia nawiązująca do antyku - "Odprawa posłów greckich" (wystawiona 1578 w obecności Stefana Batorego), wierszowana parafraza Psałterza Dawidowego (1579). Ponadto Mistrz z Czarnolasu stworzył manifest poetycki "Muza" (powstał ok. 1567), "Proporzec albo Hołd Pruski" (1569) i liczne utwory okolicznościowe.
Dzięki niezwykłemu talentowi Kochanowski zyskał sobie miano twórcy polskiej poezji oraz najwybitniejszego poety polski królewskiej.
.:: top ::.
Copyright kochanowski.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt